ลูกสาวฟ้องร้องแม่สูงอายุ วัย 91 ปี ฉุนโดนไล่ออกจากบ้าน หลังกินอยู่อาศัยฟรีมายาวนาน 31 ปี ล่าสุดศาลตัดสินแล้วให้ฝ่ายใดชนะ
วันที่ 9 พฤษภาคม 2568 เว็บไซต์ World of buzz รายงานว่า เกิดข้อพิพาทชวนปวดร้าวในครอบครัว เมื่อลูกสาวเดินหน้าฟ้องร้องแม่อายุ 91 ปี เพราะไม่พอใจที่ถูกไล่ออกจากบ้าน หลังจากที่เธออาศัยอยู่กับครอบครัวแบฟรี ๆ มายาวนาน 31 ปี
รายงานระบุว่า ริต้า หญิงชาวสิงคโปร์ เป็นลูกสาวของพ่อแม่ซึ่งทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ต่อมาในปี 2528 เธอได้แต่งงานและออกจากบ้านไป ซึ่งหลังจากหย่าร้าง เธอกับลูกชายได้ย้ายกลับมาอยู่ในบ้านของครอบครัวอีกครั้ง โดยอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ที่บริษัทซื้อไว้ในปี 2537
ตลอดระยะเวลา 36 ปี ริต้า ที่ ริต้า ทำงานในธุรกิจของครอบครัว นอกจากจะมีบ้านให้อยู่ฟรี เธอยังได้รับเงินเดือน 2,000 ดอลลาร์สิงคโปร์ (ราว 51,000 บาท) และยังได้รับพิเศษจากแม่อีกเดือนละ 1,000 ดอลลาร์สิงคโปร์ (ราว 25,000 บาท)
อย่างไรก็ดี รอยร้าวระหว่างเธอกับคนในครอบครัวเกิดขึ้นภายหลังจากที่เธอนั้นแอบยื่นเรื่องเพื่อดูแลผลประโยชน์ให้กับ คุณพ่อ อายุ 93 ปี ซึ่งมีอาการทางสมอง แต่ต่อมากลับพบว่า คุณพ่อ ได้มอบอำนาจดังกล่าวให้กับพี่ชายทำหน้าที่แทนไปแล้ว
ต่อมา ริต้า กล่าวหาว่าพี่ชายของเธอได้บังคับให้พ่อแต่งตั้งให้เขาเป็นผู้จัดการมรดก และได้ยื่นฟ้องต่อศาลครอบครัวเพื่อระงับการมอบอำนาจดังกล่าว ในช่วงเวลาเดียวกัน เธอยังยื่นขอคำสั่งคุ้มครอง โดยกล่าวอ้างว่าพี่ชายใช้ความรุนแรงในครอบครัว
ระหว่างนั้น ริต้า
พยายามให้แม่เซ็นเอกสารโดยไม่เปิดเผยรายละเอียดของเนื้อหา
ซึ่งแม่ของเธอมองว่าลูกสาวนั้นมีพฤติกรรมที่ก้าวร้าวและพยายามบีบบังคับให้เธอเซ็นเอกสารดังกล่าวให้ได้
จนเกิดเป็นข้อบาดหมางระหว่างแม่และลูกสาวอย่างร้าวลึกเกินเยียวยา
ก่อนการพิจารณาคดี 1 สัปดาห์ แม่ของริต้า ประสบความสำเร็จในการยื่นสั่งให้
ริต้า ออกจากบ้าน หลังได้รับมติจากกรรมการบริษัทว่า
สมาชิกในครอบครัวที่จะเข้าไปอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของบริษัทได้นั้น
จากนี้จะไม่มีชื่อของ ริต้า อีกต่อไป หลังจากมีคำสั่งดังกล่าว
เธอถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยห้ามเข้าอพาร์ตเมนต์
ซึ่งมีการนำสัมภาระส่วนตัวของเธอถูกบรรจุลงในกล่องและวางไว้ตั้งไว้ที่ทางเดิน
จากเรื่องนี้ ริต้า ยื่นฟ้องเพื่อขอคืนการครอบครองอพาร์ตเมนต์
และเรียกร้องค่าชดเชยค่าที่พักในโรงแรม
และเรียกร้องความเสียหายที่เกิดขึ้นกับตัวเธอ โดยโต้แย้งว่า
เธอมีสิทธิ์ที่จะอยู่ในอพาร์ตเมนต์
โดยอ้างข้อตกลงกับผู้ปกครองและบริษัทที่อนุญาตให้เธออาศัยอยู่ที่นั่นโดยไม่ต้องจ่ายค่าเช่า
อย่างไรก็ตาม แม่ของริต้า ปฏิเสธข้อตกลงดังกล่าว
โดยชี้ว่าไม่มีข้อสนับสนุนใดบอกว่า ริต้า
จะสามารถอยู่อาศัยในอพาร์ตเมนต์ไปได้เรื่อย ๆ โดยไม่มีเวลาจำกัด
หลังจากพิจารณาข้อโต้แย้งของทั้งสองฝ่ายแล้ว
ผู้พิพากษาพบว่าพยานหลักฐานเบื้องต้นของริต้าไม่เพียงพอ
ก่อนจะตัดสินใจแม่ของริต้าเป็นฝ่ายชนะคดี